بررسی همبستگی بین حساسیت پردازش حسی و ناگویی خُلقی با روی‌آوری به اعتیاد، در دانشجویان دختر ساکن خوابگاه علوم پزشکی قزوین

زمینه و هدف: اعتیاد به‌عنوان بلای خانمانسوز، جامعه بشری، به‌ویژه قشر نوجوان و جوان را به‌شدت تهدید می‌کند. چگونگی ادراک و واکنش افراد نسبت به محرک‌های محیطی و ناتوانی در پردازش شناختی اطلاعات هیجانی و تنظیم هیجان‌ها می‌تواند سوق‌دهنده افراد به سمت اعتیاد باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی همبستگی بین حساسیت پردازش حسی و ناگویی خُلقی (آلکسی‌تایمیا) با روی‌آوری به اعتیاد انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی بر روی 166 نفر از دانشجویان دختر ساکن خوابگاه گلستان علوم پزشکی قزوین در سال 1394 انجام شد. نمونه‌ها به‌‌طور تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های روی‌آوری به اعتیاد، حساسیت پردازش حسی و ناگویی خُلقی (FTAS-20) استفاده گردید. داده‌ها با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد همبستگی معنی‌داری بین مؤلفه‌های سهولت تحریک، حساسیت زیبایی‌شناختی و ناگویی خُلقی با روی‌آوری به اعتیاد وجود دارد (01/0>p، 05/0>p)، نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد مؤلفه‌های سهولت تحریک، حساسیت زیبایی‌شناختی و ناگویی خُلقی باهم، 4/20% از واریانس روی‌آوری به اعتیاد را تبیین می‌کنند. همچنین بین مؤلفه آستانه حسی پایین و روی‌آوری به اعتیاد، همبستگی معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، با بهبود چگونگی ادراک و واکنش افراد نسبت به محرک‌های محیطی، پردازش‌شناختی اطلاعات هیجانی و تنظیم هیجان‌ها، می‌توان امر پیشگیری از اعتیاد را تسهیل کرد.